SEVDİKLERİM..

Ne zordur insanların sevdikleriyle sınanması.. ölümler, hastalıklar bunlar acı olanlardır ve sevdiklerimde görmek istemediklerimdir. Ama her şey insanlar için denilir ya.. öyle deyip kendimizi avutuyoruz ya da avutmaya çalışıyoruz. Görmek istemesekte bi çare insanın başına geliyor ve gelecektirde..

Annemm.. Babamm.. beni dünyaya getiren besleyip büyüten, her derdimize katlanan, okutmaya çalışan, iyi birer insan olmamız için uğraşan hakları ödenmez insanlardır. Her ikiside canlarım benim ve her ikiside şu an hastalar..Şu artık çağımızın hastalığı haline gelen illet kanser ile boğuşuyorlar. Annem meme kanseri babam ise cilt kanseri..Babam kanserli bölgeyi aldırdı tedavilerini ve kontrollerini yaptırıyor ama annem kemoterapi görüyor ve hiç mi hiç moreli yerinde değil.. Öleceğini söylüyor o öyle dedikçe ben kahroluyorum.. Sonra kendimi toparlıyorum hayır diyorum kötü düşünmeyeceğim ve kötü olmayacak Allah'ın izniyle..Ailemden uzakta yaşadığım için onların yanında olamamak beni üzüyor.. Ama uğraşıyorum onların yanında olabilmek için inşallah tayinim kabul edilirse kavuşacağım aileme..

En sonunda şunu söylemek isterim; Annemizin, babamızın, kardeşlerimizin ve dostlarımızın kıymetini bilelim.. Onlara bişey olunca ve ya olurken  eğer vicdanlıysanız dayanamıyorsunuz.. Zaman keşkelere fayda etmiyor..

Çok sevmek ve saymak..Çok sevilmek ve sayılmak dileğiyle...